Sevgili Satırlarım
Sevgili Satırlarım yine birlikteyiz. Sizden kopmak ne mümkün? Hatta sabah-akşam sizdeyim. Beni gerginliğe sevk etmiyorsunuz. Bilakis daha huzurluyum sizinle. Sizi yazdıkça daha da güzellik katıyorsunuz. Mana ve ilham perim gibisiniz. Keşke sevgiler de sizin gibi gerçekçi olabilselerdi. Şu dünyada yalan o kadar çok şey var ki. Bunu anlatmaya zaman yetmez. Hayal dünyası geniş olan insanlar vardır bilirsiniz. Sizi de hayallerine katıp sürüklerler peşlerinden, bir bilinmeyene doğru yol alırsınız. Tarifsizdir hayatları. Yoldan geçeni eve almak gibidirler.
Ah be sevgili satırlarım, diliniz olsa da konuşsanız keşke. Duymadığımız ne anlamlı şeyler söylerdiniz kim bilir.
Dua da ederdiniz belki bana. Gözyaşlarıma sebepleri sorardınız değil mi? Kaleme vurduğum her yalnızlığım için kendime haksızlık yaparım. Kendi imtihanım belki de bu. Kendime ihanet edişim, kendime yalnızım zaten hep…
Sevgili Satırlarım Benim
Ben hep sizi hatırlarım yalnızken. Sizinle ağlayıp-güldüğümü anımsarım. Yazdığım şiirleri, yazıları, hatıraları, acıları biriktiriyorum şimdi bir kenarda. Kutsal saydığım ne varsa hep etrafımda olurdu. Şimdi yoklar..
Sessiz bir senfoni çalıyor kulaklarımda ilk günkü gibi. Yine acı veriyor içime, dağ gibi yalnızlık serpiyor..
Hani derler ya, ‘ Herkes geldi, bir sen gelemedin bana.’
Siz hep bendesiniz de, ya O.. O neden yok?
Hiç mi olmayacak bundan sonra, ya da hiç mi olacak benim için?
Kış geliyor.. Ey yalnızlığım-yalnız kalışım.. Soğuk bu iklim ki zaten, bu ayaz da neyin nesi be kuzum? Ruhumu dondurur gibisin adeta. İntihar biriktiren şahsiyetimi ne kadar da zorluyorsun bir bilsen.. Satırlarıma döküyorum gene terk edip gidişlerini, ey sahte sevgililerim, size bu sözlerim…
Sevgili Yazılarım
Sevdiklerime yazdıklarım, sevgili yazılarım.. Doymuyor ki insan kana kana.. İçemiyorsun işte aşkın şarabını o derin kuyudan.. Cürmün eksik, yetişmiyor kolların hiç bir güzel şeye.
Sevdiklerimin nesi vardı fazlaca ben göremedim. Bana mı göstermediler o eksik taraflarımı acaba bilemiyorum ki? Her kış mevsimi, yazlara gebedir ya hani.. Susuz kalışımın bir hasretle imtihanı mıydı bu yoksa?
Ah be sevgili satırlarım, beni anlayan yok ki başka, sizden başka..
Yazar : SubaT
29.12.2019
Bunu paylaş: Sebebiyata not Birak ❤
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
Yorumlar (6 Yorum)
Sevgili satırlarım, Sevgili yazılarım, Sevgili sevdiklerim. İyi ki varsınız.
Duygularımı yazmaya başlasam, satırlara döksem içimi, yine de anlatamam sana olan hislerimi. Belkide benim sorunum bu anlatamıyorum!!!
Satırların ruhu olsa mesela, yazılan her kelimenin hangi duygularla yazıldığını okuyana hissettirse. Kalbin acı ile aşk arasında ki ritmini, Mantığın yürekle savaşını dile getirse olmaz mı?
Satırlarda saklı duygular, yokoluşlar ve varoluşun sonsuz hazzı. Herşey satırlarla başladı, selam ben geldim deyişiyle. Geldi ve bir daha gitmedi o yaralı mahsun gönülden. Belki sevmedi belki hiç değer vermedi. Ama yinede kaldı nedendir bilinmez terk etmedi bu çaresiz kalbi.
Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz?