Avaz Avaz Suskunluk
Avaz Avaz Suskunluk
Ses kesilir, Avaz Avaz Suskunluk başlar bende. Sürekli bir gri rengi yaşıyorum hayatımda. Ne tam siyahı gördüm ne de tam beyazı. Karaladığım satırlarda aradım belki de mutluluğu. Gözüm de yoktur artık sözüm de. Yalandan sevemedim, Yaralarım bir türlü geçmek bilmedi, bilemedi..
İlginçtir ki, her ŞubaT olduğunda bir sessizlik kaplar içimi. Tüm Ağustos’lar gitsin geri istiyorum, gelmeden hem de. Yaz gelmiş neyime, kan damlar yüreğime derken bile ben hep suskunluk yaşadım yüreğimin çağlayan seslerinde.
Zıkkım ettiğin hayatı da buladım şimdi kan dolu satırlarla birlikte. Hiç bir anı biriktirmedim içimde senden yana. Neye yarar ki bu saatten sonra sen gelsen, hadi desen, seninim desen, sendeyim desen, biz olalım artık desen.. Bir anlamı var mı ki?
Çok da üzülmüyorum senden gelenlere artık. Ölüm zaten yok mu kaderimizde?
Ha sen gitmişsin, ha umutlarımız bitmiş, ha bu hayatı senden ayrı yaşamışım çok da önemli değil.
Aynı memlekette aynı havayı solusak bile ruhumun en azap çeken anlarında yanımda olmayışının sırrını asla bilmedim, bilemeyeceğim de.. Bu sende kalsın artık, tüm ayrıntısıyla hem de. Tüm yıkıntılarıyla seni yıkar belki.
Biz bu şarkıyı daha evvel de senden dinledik, ikimize bestelediğin bu kaçıncı anonim şarkıydı söyler misin? Ben unuttum artık sayısını. Her mısrası bizden yana ezgilere gebe olan bu tarz şarkıları ben milyon kez dinlemiştim de senden yana bir türlü ezberime alamamıştım..
Avaz Avaz Suskunluk oluyorsun içimde. Mutsuzluk ne demek bilir misin sen? Hatıralarınla avunduğum bu güzel hayatımın içine ettiğin günden beri sana lanetimi söyledim, suskunluğumla hem de.
Bir şarkı olup çıkma içimden hiç dediğimde bile senden bir ışık var mıydı bana? Hiç görmedim. Bana soranlara bile kızdığım, adını bile duymak istemediğim insanların yaklaşımları bile beni senden yana itiyordu artık.
Ölüm kokuyorsun artık, yaydığın bu koku bir parfümün iğrenç kokusu olamaz. Direncimi yitirmişken sen aşkın anlamını öğrendim dediğinde bile gözlerimden kanlı yaşlar akıttığın için davacı olduğum mahkemenin baş hakimi bile yine sendin. Ben yavaş yavaş ölürken avaz avaz suskunluk oluyorum artık.
Sen ruhunun ve bedeninin içini boşaltmaya devam et avaz avaz.. Susmadan hem de.!
Yazar : SubaT
30.01.2020
Bunu paylaş: Sebebiyata not Birak ❤
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
Yorumlar (5 Yorum)
Unutmadın…! Unutamayacaksın…!
Awaz awaz ağlıyarak geldiğim bu dünyaya awaz awaz susarak son nefesimi wericem .We bu kimsenin umrunda da olmayacak .
Avaz avaz susmak, gerçek haykırışın çığlığıdır.
Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz?