Buralar Yetim Bir Çocuk
Sen gittikten sonra Buralar Yetim Bir Çocuk gibi. Elinden oyuncağı alınmış garip bir bebek. İstenmeyen ne varsa hepsi bende şimdi. Sanki kader bu. Belki de bir rastlantı idik ikimiz. Tuhaf olanı da bu aslında. Çok seviyorken, çok bağlanmışken ve fazlasıyla tutkulu iken ayrı kalmaya mecbur olmak. Peki buna sebep neydi ki? Benim çok sevmiş olmam mı? Yada senin sevmeyişin mi? İkisi de aynı şey değil elbette.
Sevgiye ihtiyacı olan, gülüşüne bir ömrü feda edebileceğimiz bir çocuk gibiydi sevdamız. Veya ben öyle sanıyordum. Bak şimdi paramparça olmuş duygularımın tek sebebi de sensin. Yetim bir çocuk sevgisiyle bağlanıyorduk birbirimize. Öyle demiştin bana. Sahte miydi yoksa sözlerin, her satırı aşk kokan anlamlı şiir dizelerin, mektupların.. Ah o içinde kara sevda barındıran bakışların, göz süzmelerin, güneşi bile kıskandıran o eşsiz ışık hüzmelerin.
Riyâkar olmuş fikirlerinin şu an bende bıraktığı izleri silemeyeceksin bir daha asla. Sen var ya sen, benim hayatta tek pişmanlığım olmaya devam ediyorsun şu an.
Buralar Yetim Bir Çocuk Gibi
Buralar yanar, buralar ağlar, sen yokken buralar yetim, öksüz, dağılmış ve virane bir şehir adeta.. Bir savaş sonrası yaralı bir vatanı andırıyorsun. Susmalarını da tarihe gömdüm şimdi. Bilim adamlarının tek tek inceleyip tezler öne sürdüğü bir kimya problemi kadar anlaşılmaz ve bir o kadar da karmaşık bir matematik denklemine benzeyen hayatının bende açtığı yaraları anlatmaya kalemim de yetmiyor artık. Sahi be kuzum, sen nesin, sen kimsin, sen bu kadar ağlatacak kadar yalnızlık yaratan sihri nereden geçirdin ki eline?
Bak buralar yetim bir çocuk, bir anılar zinciri artık. Ellerini tuttuğumda içimdeki demirden dağları eriten o teninin sıcaklığının üzerinden bir asır geçti şu an. Ben iklimlere bile küstüm. Sevmenin ne kadar basit olduğunu sen öğrettin bana. Bir o kadar da içinden çıkılmaz bir zorluk, bir anlamsız rüya ve bir sahtekâr.. Buralar yanar demiştim, evet işte aynı o duygu şu an kapladı içimi. buralar yetim bir çocuk, bir savaş sonrası hastanelerin kan-revan olmuş hasta odaları gibi yüreğim.. Sırf senin için girdiğim o zavallı çarpışmanın ezikliği de bana ne kadar koyuyor bir bilsen? Pişmanlığımı satırlara vurdukça, kaleme eziyet ettikçe, içimde seni erittikçe daha da yalnızlaşıyorum. Buralar yetim bir çocuk, buralar çok perişan şimdi, buralar adeta bir savaş alanı yalnızlığı..
SubaT : 20 Ekim 2019
Kaliteli Sohbet Sitesi Sebebiyat. NeT
Yaşamak İçin Bir Sebebin Olsun
Bunu paylaş: Sebebiyata not Birak ❤
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
İlgili
Yorumlar (5 Yorum)
Buralar yetim bir çocuk yazisi harika bir makale olmus SubaT. Ellerine sağlık.
GARİP AMA GERÇEK. ELLERİNE SAĞLIK. BAŞARILAR.
Çok Güzel Yazıyorsun Okuyup Sonuna Gelince Aa Bittimi Diyor İnSan Emeğine Yüreğine Sağlık..
Yetim bir çocuk sevgiye aç olduğu kadar, sevilme umudunu da daima içinde canlı taze tutar. Yetim kalmasın hiç bir yürek. Emeğine sağlık Subat.
Yazı hakkında görüşlerinizi belirtmek istermisiniz?