Gel de Uykum Dağılsın

Gel de uykum dağılsın, gel de yeni ufuklar belirsin karanlık gözlerimde. Neye yarar ki zamansız gelişlerin, neye yarar bundan sonra beni sevmelerin? Zamansız gelen neyin anlamı var söylesene? Yanlış anlama beni, senden sevgi dilenmeye gerek duymuyorum bile. Ben ona doydum bir kere, ben o sesinin kulak tırmalayan-kalp yakan-iç gıcıklatan tınısına tokum. Ruhum senin olmuştu zaten bir kere. Her şeyimi alsan da, seni sevmeye kurgulanmak hoşuma giderdi hep.

Bak bu masalları çok dinledin belki ama ben hep gerçekleri anlattım sana. Kader beni sınadıkça, ben senden kaçamadım, bu gerçekten kaçmadım. Herkesin bir doğrusu var değil mi? ” Doğru bir tane ”derler hep. Bana ne..!

bedava sohbet

Benim doğrularım zaten en doğrusu oldu bana göre. Ben en bembeyazı, senin kapkara gecelerinde yaşadım. Gözlerimin önünde, güneşleri kıskandıran sarı saçların, ateşe meydan okuyan o teninin sıcağı, gülümsemenin bir yüzyıl kadar tebessüm yarattığı yüzümdeydi yaşadıklarımın en güzel anları..

Elimde şimdi bir boş kağıt. Yazmaya çalışıyorum sana, seni sana anlatmak neye yarar ki? Sen yazılmaya gerek duymadığımsın, sen yazamadığımsın aslında, çok şey yazmak istediğim ama kalemimin tükendiği en güzel birikim oldun belki de. Bak yanacağız derdin.. Kül oluruz, yapma.. Ateşimiz harlanır, söndüremezler demiştin, bizi söndüremez hiç bir su kaynağı afedersin, dur yapma..

Gel de Uykularım Dağılsın Bir Kere

Beni hayattan soğutmaya azimli ne varsa, hayatta yaşıyor ve ölmüyor. Şimdi bir ömür o kiracısı olduğum dudaklarından süzülmeye çalışıyorum. Yavaşça.. Olmuyor işte, ben yapıştığım yerden aşağı gidemiyorum. Hafızam sıfırladı adeta, yüzümü sildiğim havlu bile göz yaşından çürüdü adeta. Senden ayrı geçen hiç bir hatıranın bende yeri yok, bende hatıralar da tükeniyor yavaş yavaş. Bir kan kırmızısı oldu gözlerim yine, sensiz ve koyu kırmızı..

dağılsın

Ağlamalarım bile kan kırmızı yaşlarla dolu.. Ölümü uyandırmak istiyorum yanı başımda. Alsın beni diyorum, Kırlaşmış sakallarımı kesmiyorum bile, her telinde bir dokunuşun var. Şiirlerimin her mısrasında belirttiğim gibi, ben senden ayrı ne kadar yaşadıysam o kadar öldüm, defalarca hem de.

Bir insan kaç kez ölür bu hayatta? Geçici olmayan bir hevesle sevdiğim hangi insan bana yalan gelmedi ki? Bir sen değilsin diyecektim ama senden başka yok ki.. Asla senden başka bir hatıram hiç olmadı benim. Gerçeklerin karanlık görüntüleri geliyor ekranıma şimdi, belli ve belirsiz hayalini hissedemiyorum bile. Yoksun işte. Bir şarkının melodisi kadar bile dudaklarımdan çıkmanı istemedim. Sırf seni dudaklarımdan kaçırmamak için.. İçimden söyledim senin sevdiğin şarkıları.. Gel de uykularım dağılsın bin kere..

gel de

Seni beklemek hiç bir zaman hayal değil. Yaz geldi, hazan mevsimi geldi, sonra kış ve o güzel bahar ayları geldi yine.. Sen gelemedin işte. Bir başka bahara kaldı sevmelerim yine. Olsun be, olsun artık. Biz hayata beklemeye doğmuşuz zaten değil mi? Göz çukurlarımın içinden girmeni beklemek bile bir umuttur şu anlamsız hayatta. Sana hep derdim ya. ” Ben ölümün oğluyum, Sen hayatın kadınısın. ”

Doğarken ölmek varmış alın yazımızda belki de. Hadi bir kez ölümü anlarım. İkincisinde de ölelim. Bir üçüncüyü kabullenmek de neyin nesi? Bereket veriyorsun adeta kuruyan topraklarıma. Suluyorsun kıraç bozkırlarımı. Ucu bucağı görünmeyen hayatımın son durağıydı o kapkara gözlerin. Kocaman gözlerin..

kaliteli sohbet

Öldürsen de ölmem ki bundan sonra.. Seni unutmak kadar zor bu ölüm.. Hepsi senin hayatının bende bıraktığı izler işte.. Bu kader belki de gözümün yaşına bakmayacak ama beni o Azrail kimsenin görmeyeceği bir yerde öldürse keşke.. Uzaklarda ölsem.. Kendimden, senden, bizden, bizi biz yapan her şeyden çok uzakta, hatıralarımızın benden uzak olacağı bir yerde versem son nefesimi.. Ah soluğum… İçime çektiğim her solukta daha da hayata bağlandığım o derin oksijenim, kapla içimi sonsuzluğunla..

uykum dağılsın

Dudaklarımın sana uzaklığından belki de böyleyim. Bir yetim çocuk gibi aynaya baktıkça karamsarım, biraz daha çaresiz, bir o kadar da bağnaz ve kötümserim.. Törpülenmiş duygularım kadar yokluk çekiyorum seninle yokluktayken.. Tüm gerçek çiçeklerin kokusuydun bahçemde. Altıma şiirler koydum, üstüme yok oluşunu dizerek..dizelerimle savaştım günlerce, belki de aylar-yıllarca.. Saymadım ki seninle geçmeyen günleri, kendime saygım da kalmadı artık. Bir ceset gibiyim şimdi, buz kesiyor ellerim yokluğunda.. Gel de uykularım dağılsın sonsuz kere..

mobil sohbet sitesi

Seninle her zenginliği hayal ederken bu yokluk da neyin nesi diyorum şimdi.. Beni intihar etmeye sürükleyen bu yüce gerçeğin ne kadar anlamı olacak bundan sonra? Yazdıklarımı anlayan başka biri var mı acaba? Bir kazma-kürek al eline şimdi. Kaz mezarımı yokluğunla, benden istediklerini cesedime söylersin artık. ” Sana kıyamıyorum ” dedikçe, bana eksik kalmıştın.. Dünya buradan hiç de öyle güzel görünmüyor. Tüm çirkinliği ile karşımda duruyor. Bilsem daha evvel ölürdüm. ” Aşk diye sandığım şey, koskoca bir utanç olmuş. ”

sebebiyat

Gel de yüzüm gülsün artık. Bak tek başıma uyuyorum bu soğukta, Toprak sert, börtü böcek dolu etrafım. Yalnızım ve çok yalnızım, hep yalnızım burada. İki metre çukur, sağım kum, solum sen olsun. Ağlama, gözlerinin o sürmelerinde karanlık aydınlığım olmuştun hep. Yine gel bana, bir kuş kadar hızlı çarpan kalbimin sesini duyuyorsun değil mi? Yanıma uzan, sessizce.. Bak, ölüm o kadar da kötü değilmiş. Bu anlamsız yaşamın içinde, bin kez paramparça olup ölmekten de güzelmiş bu bir kez gerçekten ölüm.

Hayat, sadece gözyaşlarımla doldurduğum mezar olmuş bana. Gel de uykum dağılsın. Bin kez git benden, ama sadece bir kez dön.. Bu mezar benim denizim, sen de okyanusum ol. Dökül bana şimdi. Tüm var oluşunla beni kapla. Sığ ve derin hangi suların varsa, hepsini serp üzerime. Seni yaşamadıkça, ölemiyorum bile..

SubaT : 30 Ekim 2019

Kaliteli Sohbet Sitesi SebebiyaT.NeT

Yaşamak İçin Bir Sebebin Olmalı

uykum dagilsin